Ενότητα 2: Γαλλικές επιρροές στον ελληνικό κινηματογράφο

Δύο μοναχικοί και ονειροπόλοι άνθρωποι, ένας δάσκαλος μουσικής και μια μυστηριώδης γυναίκα που έχει εμμονή με τη νουβέλα «Λευκές νύχτες» του Ντοστογιέφσκι, συναντιούνται στην άδεια Αθήνα τον Αύγουστο, ανάμεσα σε «τρελούς» και περιθωριακούς που έχουν ξεμείνει στην έρημη πόλη. Υπό το φως των αυγουστιάτικων φεγγαριών, προσπαθούν να συμβιβάσουν τις ονειρικές και παράλογες φαντασιώσεις τους με τον έρωτα. Ο Φέρρης, επηρεασμένος από το πνεύμα της πολιτικής και κινηματογραφικής αμφισβήτησης της γαλλικής Nouvelle Vague, είχε πει για την ταινία: «Σήμερα όμως; Μπορεί να βρεθεί τόσος ρομαντισμός σε ένα ανθρώπινο δείγμα της σύγχρονης πόλης; Σίγουρα θα είναι αυτοί που τους λέμε “τρελούς”. Άνθρωποι παράξενοι, με κόσμους φαντασιακούς και φυγές σε παραμύθια, ονειροπόλους φυσικά, που θα μπορούσαν όμως την κατάλληλη στιγμή και με τις κατάλληλες συγκυρίες να αναδειχθούν σε επαναστάτες».

Ο Κώστας Φέρρης (1935) γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Κάιρο, όπου σπούδασε θέατρο και εργάστηκε ως δημοσιογράφος και κομπάρσος σε αιγυπτιακές και ελληνικές ταινίες. Ήρθε στην Αθήνα το 1957, σπούδασε κινηματογράφο και εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη σε πολλές ελληνικές και ξένες παραγωγές. Τη δεκαετία του 1960 κινητοποιήθηκε πολιτικά τόσο στην Ελλάδα, όπου συμμετείχε στο κίνημα για τη συγκρότηση του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου, όσο και στο Παρίσι, όπου κατέφυγε με τη βοήθεια του γάλλου σκηνοθέτη Ζαν-Ντανιέλ Πολέ, λόγω της δικτατορίας. Το 1972 έγραψε τους στίχους για το θρυλικό άλμπουμ «666» του ροκ συγκροτήματος Aphrodite's Child. Επέστρεψε στην Ελλάδα και σκηνοθέτησε τις ταινίες Φόνισσα (1974), Προμηθέας σε δεύτερο πρόσωπο (1975), Δυο φεγγάρια τον Αύγουστο (1978), Ρεμπέτικο (1983) και Oh Babylon (1988), ενώ σκηνοθέτησε εννέα τηλεοπτικές σειρές, αλλά και πολλά μουσικά προγράμματα, ντοκιμαντέρ και εκπαιδευτικές ταινίες. Επίσης, έχει διδάξει κινηματογράφο και είναι συγγραφέας του θεωρητικού βιβλίου «Η αλχημεία του σινεμά» (Παρισιάνου, 2017).