Μια φθινοπωρινή θύελλα ταράζει τον χρυσό λήθαργο μιας παραθαλάσσιας κωμόπολης και μια πρόωρη εγκυμοσύνη τις ζωές των πέντε πρωταγωνιστών της αυτοβιογραφικής ιλαροτραγωδίας του Φελίνι. Ο πατέρας, ο Φάουστο, εξαναγκάζεται σε γάμο, που όμως δεν επηρεάζει καθόλου τον δονζουανισμό του. Και τα πέντε αγόρια, χαμένα κορμιά, "μοσχαράκια που δεν έχουν απογαλακτιστεί" σύμφωνα με τον τίτλο, είναι ακινητοποιημένα στο κατώφλι της ενηλικίωσης. Θεωρούν την ανδρική ταυτότητα ατέρμονη σπείρα από πλάκες, μπιλιάρδα και γυναικοδουλειές, επιθυμώντας ό,τι δεν θα κατακτήσουν ποτέ: ο Σέρτζιο το θέατρο, ο Ρικάρντο την όπερα. Τελικά μόνο ο Μοράλντο, ο νεαρός Φελίνι, θα δραπετεύσει στη Ρώμη. Παρότι γυρισμένο από "περιοδεύον" συνεργείο που ακολουθούσε τις εμφανίσεις τού Αλμπέρτο Σόρντι, το φιλμ ήταν ο πρώτος σκηνοθετικός θρίαμβος του Φελλίνι και μεγάλη επιρροή στους Ιταλοαμερικανούς κινηματογραφιστές της γενιάς του Σκορσέζε.