Ανάμεσα στην πραγματικότητα και το όνειρο, κάπου στην ιταλική επαρχία, κάτω από το παράθυρό του ένα αγόρι βλέπει ένα τσίρκο να στήνεται. Μέσα από τα μάτια του παρακολουθούμε αποσπασπασματικά νούμερα των κλόουν. Ύστερα με ένα cut, το αγόρι έχει γίνει ο σκηνοθέτης Φελίνι που γυρίζει έναν τηλεοπτικό φόρο τιμής στους τελευταίους μιας ιδιαίτερης καλλιτεχνικής κάστας υπό εξαφάνιση. Από τσίρκο σε τσίρκο, από πόλη σε πόλη με τους συνεργάτες του συναντάει "πραγματικούς" και "φανταστικούς" παλιάτσους. Μπροστά στο βλέμμα του θεατή κατασκευάζει μια ταινία που παρουσιάζεται ως νευρικό, ελλειπτικό ντοκιμαντέρ για τη δαιμονική δεξιοτεχνία των γκαγκ. Στην πραγματικότητα όμως είναι άλλο ένα κεφάλαιο της αυτομυθοπλασίας ενός μάστορα φιλμουργού που αναδιατάσσει οργασμικά τις μορφές του φαντασιακού του, προσποιούμενος τον ιλουζιονιστή του τσίρκου.