Ιούλιος 1914. Το πλοίο "Γκλόρια Ν" αποπλέει από τη Νάπολη. Οι επιβάτες του -ένας γαλαξίας από διασημότητες της όπερας και Ευρωπαίους γαλαζοαίματους- σκοπεύουν να σκορπίσουν την τέφρα της μεγαλύτερης σοπράνο όλων των εποχών στο νησί Έριμο. Όταν ο πλοίαρχος διασώζει μια ομάδα Σέρβων ναυαγών, το ταξίδι, εκκεντρική παρωδία πλωτής οπερέτας, συμβολικά γίνεται η πένθιμη πομπή του ευρωπαϊκού πολιτισμού προς το ολέθριο ραντεβού του με την Ιστορία: τον Μεγάλο Πόλεμο. Ωστόσο ο Φελίνι δεν χάνει τη σατιρική αυτοαναφορικότητά του. Η προτελευταία σκηνή τον δείχνει πίσω από την κάμερα και την επιβλητική, σκηνική κατασκευή του Ντάντε Φερρέτι. Υπογραμμίζει ότι η ιστορική του αναπαράσταση, που άρχισε ως φόρος τιμής στο βουβό σινεμά και συνεχίστηκε ως συνάντηση της ιταλικής όπερας με τους Αδελφούς Μαρξ, γυρισμένη αποκλειστικά στο στούντιο, είναι ο θρίαμβος του τεχνητού.