Η Ταινιοθήκη της Ελλάδος αποχαιρετά την Μάγκι Σμιθ
Η Ταινιοθήκη της Ελλάδος αποχαιρετά μία μεγάλη κυρία, έναν θρύλο του βρετανικού και του παγκόσμιου κινηματογράφου που έφυγε χθες από κοντά μας.
Η Μάγκι Σμιθ έλαμψε στην σκηνή και στην μεγάλη και την μικρή οθόνη για 70 χρόνια. Η σκηνική της άνεση μετασχηματιζόταν μπροστά στο φακό σε μια δυναμική και γοητευτική παρουσία.
Η Μάγκι Σμιθ έλαμψε στην σκηνή και στην μεγάλη και την μικρή οθόνη για 70 χρόνια. Η σκηνική της άνεση μετασχηματιζόταν μπροστά στο φακό σε μια δυναμική και γοητευτική παρουσία.
Επί σκηνής του Εθνικού Θεάτρου της Αγγλίας αποθεώθηκε ως Δυσδαιμόνα (στο πλευρό του Λόρενς Ολίβιε) αλλά και ως Έντα Γκάμπλερ (δια χειρός Ίνγκμαρ Μπέργκμαν), ενώ στο σινεμά, βραβεύτηκε δύο φορές με όσκαρ: το 1970 για «Τη δεύτερη νιότη της Τζιν Μπρόντι» (όσκαρ ά γυναικείου ρόλου) και το 1979 για το «Καλιφόρνια Οτέλ» (όσκαρ β´ γυναικείου ρόλου). Ακολούθησαν κι άλλοι σημαντικοί ρόλοι: απο το «Δωμάτιο με θέα» του Μ. Αϊβορι που της χάρισε Χρυσή Σφαίρα, μέχρι το «Τhe lonely passion of Judith Hearne» για το οποίο κέρδισε ένα BAFTA. Και από το «Tea with Mussolini» του Φ. Τζεφιρέλι μέχρι το «Εγκλημα στο Γκόσφορντ Παρκ» του Ρ. Άλτμαν.
Ευρέως γνωστή και αγαπητή σε μικρούς και μεγάλους ωστόσο έγινε με τον ρόλο της αξιαγάπητης αλλά αυστηρής καθηγήτριας ΜακΓκόναγκαλ στη σειρα ταινιών του Χάρι Πότερ αλλά και ως δούκισσα του Γκράνθαμ στη δημοφιλή βρετανική σειρά εποχής “Downton Abbey” όπου έγραψε ιστορία για τις πικάντικες και δηλητηριώδεις ατάκες της -ερμηνείες που απογείωσαν την διεθνή καριέρα και την δημοφιλία της σε όλον τον κόσμο.
Η dame Μάγκι Σμιθ με το αστραφτερό της πνεύμα, το βρετανικό της φλέγμα και χιούμορ και το απαράμιλλο στιλ της κατάφερε κάτι σπάνιο: να αποκτήσει μια ζηλευτή καριέρα και αναγνωρισιμότητα σε προχωρημένη ηλικία, όταν οι περισσότερες γυναίκες συνάδελφοί της δυσκολεύονται να βρουν απαιτητικούς ρόλους σε ένα σταρ σύστεμ που ευνοεί κυρίως τα νιάτα και την ομορφιά.
Με το τσαχπίνικο βλέμμα της και την αστείρευτη κωμική φλέβα της που, οπως σε όλους τους μεγάλους κωμικούς, συνδυαζόταν με μια υπόγεια, εκφραστική δραματικότητα και δύναμη, η Μάγκι Σμιθ ενσάρκωνε και θα ενσαρκώνει για πάντα στη μεγάλη οθόνη το απόσταγμα της αγγλικής διάνοιας και υποκριτικής δεινότητας που την κατατάσσει χωρίς αμφιβολία στα ιερά τέρατα της έβδομης τέχνης.
