Ενότητα 1: Διάλογος μεταξύ Ταινιοθηκών: από τον Ανρί Λανγκλουά, τον Κλοντ Μπερί και τον Ζαν Ρους στον Κώστα Γαβρά

Ο κύριος Ιλό, ένας αδέξιος αλλά συμπαθητικός μεσόκοπος εργένης, κάνει διακοπές σε ένα παραθαλάσσιο θέρετρο, όπου η παρουσία του προκαλεί τη μια καταστροφή μετά την άλλη. Η ταινία δεν έχει συγκεκριμένη υπόθεση, αλλά συγκροτείται από πολύ καλά χορογραφημένες κωμικές σκηνές με ελάχιστους διαλόγους και ευφυή ηχητικό σχεδιασμό, με τις γκάφες του κυρίου Ιλό και την προσπάθεια των άλλων παραθεριστών να απελευθερωθούν από τους άκαμπτους κοινωνικούς ρόλους και τις αστικές συνήθειές τους, να χαλαρώσουν και να απολαύσουν τις διακοπές τους. Είναι η πρώτη ταινία από τη σειρά ταινιών με τον κύριο Ιλό, τον οποίο ενσαρκώνει ο ίδιος ο Τατί, και με την οποία ο σκηνοθέτης κέρδισε διεθνή αναγνώριση, ιδίως για την ηχητική διάσταση της σκηνοθεσίας των κινούμενων εικόνων.

Ο Ζακ Τατί (1908-1982) θεωρείται ένας από τους πιο καινοτόμους και σημαντικούς κωμικούς σκηνοθέτες του 20ού αιώνα. Ο πατέρας του ήταν κορνιζοποιός, αλλά από νωρίς αποφάσισε να μην ασχοληθεί με την οικογενειακή επιχείρηση. Προσελκύστηκε αρχικά από τον αθλητισμό και στη συνέχεια από την παντομίμα και τη θεατρική επιθεώρηση. Έγραψε και πρωταγωνίστησε και στις έξι ταινίες μεγάλου μήκους που σκηνοθέτησε, στις τέσσερις από αυτές ως κύριος Ιλό. Οι ταινίες του σατιρίζουν τη σχέση των ανθρώπων με το σύγχρονο μηχανοποιημένο κόσμο. Ο Τατί αξιοποιεί με ιδιοφυή τρόπο τον ηχητικό σχεδιασμό, για να δώσει στις ενδελεχώς ενορχηστρωμένες εικόνες του την κωμική τους διάσταση.