Η Ταινιοθήκη της Ελλάδος, αγόρασε με τη βοήθεια του ΥΠΕΧΩΔΕ τον παλιό κινηματογράφο «ΛΑΪΣ» στην Ιερά Οδό, όπου σκοπεύει να εγκαταστήσει τη νέα έδρα της. Το έργο της αποκατάστασης του κινηματογράφου «Λαΐς» έχει ενταχθεί στο Γ΄ ΚΠΣ. Έχει γίνει ήδη μελέτη για την κατασκευή μιας αίθουσας προβολής 300 θέσεων, μιας δεύτερης μικρότερης, καθώς και ειδικών χώρων για την ανάπτυξη του Μουσείου, της βιβλιοθήκης και των αναγνωστηρίων.

Εκεί, σε ένα χώρο 2000 περίπου τετραγωνικών, θα μεταφερθούν στο μέλλον οι περισσότερες δραστηριότητες της Ταινιοθήκης, με στόχο να γίνει η «Λαΐδα» ένα σύγχρονο κέντρο έρευνας, διάσωσης, αναπαραγωγής, προβολής ταινιών, αλλά και μελέτης, τεκμηρίωσης και πολιτιστικών εκδηλώσεων. Στόχος μακρόπνοος που, για να πραγματοποιηθεί, θέλει την στήριξη της Πολιτείας. Μόνο έτσι όμως το σπάνιο υλικό της Ταινιοθήκης θα γίνει προσιτό στο πλατύ κοινό και θα έχουν οι άνθρωποι του κινηματογράφου στην Ελλάδα ένα Κέντρο αντίστοιχο με άλλων ευρωπαϊκών κινηματογραφικών αρχείων.

Η ΜΕΤΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗΣ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΟΔΟ

Το κτίριο αποτελείται από ένα μεγάλο ισόγειο εμβαδού περίπου 783 τ.μ. στη γωνία της Ιεράς Οδού και της οδού Μεγάλου Αλεξάνδρου. Στο ισόγειο έχουν εγκατασταθεί κατά καιρούς διάφορες αποθηκευτικές και βιομηχανικές εγκαταστάσεις. Μέχρι το 2003 στεγαζόταν αποθήκη πετρελαιοειδών και συνεργείο αυτοκινήτων.

Στο δώμα του κτιρίου λειτουργούσε ο κινηματογράφος «Λαΐς» με ανεξάρτητη είσοδο από την οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου. Στον κινηματογράφο διατηρούνται όλα τα δομικά στοιχεία του υπαίθριου κινηματογράφου (οθόνες, βοηθητικοί χώροι και μπαρ, καμπίνα προβολής, είσοδος και κλιμακοστάσιο) και κάποια από τα στοιχεία της διακόσμησης.

Ο θερινός κινηματογράφος ανήκε στον κινηματογραφιστή Σπύρο Ανέστη ο οποίος είχε και τον κινηματογράφο «Αττικόν» στον Πειραιά. Είχε χωρητικότητα 600 θέσεων. Ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1948 και έκλεισε το 1975 μαζί με πολλούς άλλους κινηματογράφους, υποχωρώντας μπροστά στην εξάπλωση της τηλεόρασης. Σύμφωνα με τις εφημερίδες του 1950 και του 1960, το «Λαΐς» είχε εβδομαδιαίο πρόγραμμα με τρεις ταινίες και δύο καθημερινές προβολές. Κατά διαστήματα γίνονταν τιμητικές βραδιές σε ηθοποιούς και μουσικούς, και για μια περίοδο και τοπικά καλλιστεία.
Το διατηρητέο κτίριο του ιστορικού κινηματογράφου «Λαΐς» συνδυάζει δύο χαρακτηριστικά. Αφενός αυτά του βιομηχανικού κτιρίου στο ισόγειο, και αφετέρου στοιχεία ενός λαϊκού εκλεκτικισμού στον θερινό κινηματογράφο που βρίσκεται στο δώμα του κτιρίου. Η μελέτη προσπαθεί να σεβαστεί την ιστορία του κτιρίου, αλλά και την ιστορία και την ταυτότητα της περιοχής στην οποία βρίσκεται.

Οι επεμβάσεις στο διατηρητέο κτίριο του κινηματογράφου «Λαΐς» σχεδιάστηκαν ώστε να διατηρηθεί απολύτως η αρχιτεκτονική και κοινωνική φυσιογνωμία του κτιρίου. Διατηρούνται στο σύνολό τους τα αρχιτεκτονικά στοιχεία του θερινού κινηματογράφου. Οθόνη, μπαρ, κλιμακοστάσιο, καμπίνα προβολής, μεταλλικά διακοσμητικά και φώτα. Διατηρούνται επίσης, στην αρχική τους μορφή, οι όψεις του κτιρίου. Τα υλικά (λευκά επιχρίσματα, μεταλλικά κουφώματα, μεταλλικά διακοσμητικά) διατηρούνται τα ίδια, ανακατασκευαζόμενα. Οι επιφάνειες, οι όγκοι, η οθόνη, η είσοδος και το εξωτερικό κλιμακοστάσιο, τα «μοντερνιστικά» ανοίγματα αποκαθίστανται ως έχουν.

Παράλληλα, στο εσωτερικό του κτιρίου αναπτύσσονται οι χώροι της Ταινιοθήκης με βάση τις πλέον σύγχρονες προδιαγραφές, ήχου, εικόνας, εξοπλισμού, οι οποίες εφαρμόζονται στους χώρους ποιοτικού κινηματογράφου και στις ταινιοθήκες των ευρωπαϊκών πρωτευουσών. Ο εξοπλισμός του κτιρίου σχεδιάστηκε έτσι ώστε να δίνεται η δυνατότητα προβολής κάθε είδους φιλμ, video ή ψηφιακής εικόνας, είτε στις αίθουσες είτε στο αναγνωστήριο και τη βιβλιοθήκη.
Με την αρχιτεκτονική λύση, το κτίριο αποκαθίσταται σε μια απολύτως σύγχρονη μορφή. Η όψη του προβάλλει προς την Ιερά Οδό με σεμνότητα, αποφεύγοντας τις κραυγαλέες διακοσμητικές χειρονομίες από τις οποίες υποφέρει το τοπίο του ιστορικού δρόμου. Στο εσωτερικό, η λιτότητα, η φιλικότητα προς τους επισκέπτες, τους θεατές και τους εργαζόμενους, όπως επίσης η λειτουργικότητα και η υψηλή τεχνολογία στους χώρους προβολών, καθόρισαν τη σύνθεση των χώρων, των υλικών, των χρωμάτων και του φωτισμού.

Η ΤΕΛΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ ΤΗΣ ΛΑΪΔΟΣ
Με την επαναδιαμόρφωση του κτιρίου αποδίδονται στην Ταινιοθήκη κλειστοί χώροι 1.785 τ.μ. περίπου, κατανεμημένοι σε 2 επίπεδα (υπόγειο 482 τ.μ., ισόγειο 783 τ.μ., ημιώροφος 346 τ.μ., δώμα 149 τ.μ. ) καθώς και 700 τ.μ. περίπου στο δώμα για τη λειτουργία του υπαίθριου κινηματογράφου.
Στους χώρους αυτούς οργανώνονται, αίθουσα προβολών 200 θέσεων, αίθουσα προβολών «ciné club» 60 θέσεων για τα μέλη, θερινός κινηματογράφος 250 θέσεων, μουσείο κινηματογράφου, βιβλιοθήκη, αναγνωστήριο οπτικοακουστικών, οπτικοακουστικά αρχεία και γραφειακοί χώροι. Οι χώροι συνοδεύονται από δύο φουαγιέ και μπαρ, και από μικρό πωλητήριο.