Ενότητα 2: Γαλλικές επιρροές στον ελληνικό κινηματογράφο

Με αφηγηματικό όχημα το γράμμα ενός μετανάστη προς τη μητέρα του, ο οποίος δουλεύει στα ανθρακωρυχεία του Σαρλερουά στο Βέλγιο, σε αυτό το ντοκιμαντέρ ο Λιαρόπουλος, με την προσωπική και ευαίσθητη ματιά του, αποτυπώνει τη ζωή των ελλήνων μεταναστών ανθρακωρύχων σε αυτή την ευρωπαϊκή χώρα που τους προσφέρει όλα τα υλικά αγαθά, εκτός από την πιθανότητα επιστροφής στην πατρίδα. Την πίκρα τους αυτή τονίζουν τα λόγια σκηνοθέτη: «Για τούτο και σπάνια τους ακούς να μιλούν για γυρισμό στην Ελλάδα. Έχουν αποδεχθεί καρτερικά την εξορία τους, παράλογη κατάληξη μιας μετανάστευσης που δεν ήταν αναζήτηση τύχης, αλλά αναζήτηση του καθημερινού [...] Γι’ αυτούς τους Έλληνες έγινε το Γράμμα από το Σαρλερουά. Είναι ο ελάχιστος φόρος ευγνωμοσύνης μου, για όσα μ’ έμαθαν, για όσα μ’ έκαναν να αισθανθώ τις μέρες που έζησα κοντά τους, προετοιμάζοντας και γυρίζοντας την ταινία μου».

Ο Λάμπρος Λιαρόπουλος (1936-1983) σπούδασε νομικά στην Αθήνα καθώς και κινηματογράφο στη σχολή IDHEC στο Παρίσι. Εκεί γνώρισε και εργάστηκε ως γραμματέας του συνιδρυτή της Γαλλικής Ταινιοθήκης Ανρί Λανγκλουά, ο οποίος και χρηματοδότησε το Γράμμα από το Σαρλερουά (1965). Έχοντας επιστρέψει στην Ελλάδα, σκηνοθέτησε τη μικρού μήκους μυθοπλαστική ταινία Αθήνα, πόλη χαμόγελο (1967), στην οποία ακούγεται για πρώτη φορά το τραγούδι του Μάνου Λοΐζου «Το ακορντεόν». Η δικτατορία τον οδήγησε πάλι στη Γαλλία, όπου εργάστηκε για τη γαλλική τηλεόραση. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα σκηνοθέτησε την αυτοβιογραφική ταινία μυθοπλασίας Το άλλο γράμμα (1976). Τα τελευταία χρόνια της ζωής του εργάστηκε ως σκηνοθέτης για το ΚΚΕ και για την κρατική τηλεόραση.