Ενότητα 3: Η Ελλάδα στις γαλλικές παραγωγές

Ο Πολέ, με οδηγό τον φίλο του Πολ Ρουσσόπουλο, επέστρεψε στην Ελλάδα το 1990, κατά τη διάρκεια του Πολέμου του Κόλπου, και με τον μοναδικό του τρόπο να στοχάζεται με εικόνες το παρελθόν μέσω του παρόντος δημιούργησε αυτό το στοχαστικό ντοκιμαντέρ. Εικόνες από τα αρχαιοελληνικά ερείπια στις Βάσσες και στους Δελφούς συνδυάζονται με εικόνες της Ελλάδας της εποχής, καθώς και με πλάνα από το σπίτι του στην Προβηγκία. Απαγγέλλονται, μεταξύ άλλων, αποσπάσματα από τον Όμηρο, τον Ευριπίδη, τον Γιάννη Ρίτσο, τον Πολ Κλοντέλ, αλλά και από τον ποιητή Φράνσις Πονγκ, στο έργο του οποίου ο Πολέ θα αφιερώσει την επόμενη ταινία του. O Πολέ, με αξιοθαύμαστη κινηματογραφική ροή, υφαίνει το άλλοτε και το τώρα με το εδώ και το εκεί, καλώντας μας να αναστοχαστούμε το συλλογικό φαντασιακό μας για την αρχαιότητα.

Ο Ζαν-Ντανιέλ Πολέ (1936-2004) γεννήθηκε σε μια μεγαλοαστική οικογένεια και σπούδασε πολιτικές επιστήμες. Τη δεκαετία του 1950 άρχισε να συχνάζει στους παρισινούς κινηματογραφοφιλικούς κύκλους και γρήγορα αναγνωρίστηκε ως πολλά υποσχόμενος σκηνοθέτης. Ξεχώρισε με το ιδιαίτερο ύφος του στο είδος του ποιητικού ντοκιμαντέρ. Ωστόσο, η ιδιαίτερη γραφή του αναδεικνύεται και στο επίπεδο της μυθοπλασίας, καθώς και στις ταινίες με τον αγαπημένο του κωμικό ηθοποιό Κλοντ Μελκί. Το έργο του δεν είναι εύκολα κατατάξιμο, αν και συνδέθηκε με τη Nouvelle Vague και τους σκηνοθέτες της «αριστερής όχθης». Το 1989, ένα σοβαρό ατύχημα μείωσε την κινητικότητά του και για το λόγο αυτό γύρισε τις τελευταίες του ταινίες στο χώρο μέσα και γύρω από το σπίτι του.