Ενότητα 3: Η Ελλάδα στις γαλλικές παραγωγές

Πρόκειται για γαλλική παραγωγή που συνιστά κινηματογραφική διασκευή του μυθιστορήματος του Νίκου Καζαντζάκη «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται», από τον αμερικανό σκηνοθέτη της διασποράς Ζιλ Ντασέν. Σε ένα τουρκοκρατούμενο κρητικό χωριό, Έλληνες και Τούρκοι ζουν ειρηνικά, και ο παπάς κάθε χρόνο ετοιμάζει το έθιμο της αναπαράστασης των Παθών του Χριστού, με πρόσωπα διαλεγμένα από τους ίδιους τους κατοίκους. Στην πορεία, όμως, το δρώμενο θα λάβει διαστάσεις πραγματικής σύγκρουσης, όταν φτάνουν οι κυνηγημένοι κάτοικοι ενός άλλου, κατεστραμμένου από τους Τούρκους, χωριού ζητώντας εκεί καταφύγιο. Παρόλο που οι γαλλικοί διάλογοι δεν αποδίδουν εξίσου εκφραστικά την κρητική και την καζαντζακική γλώσσα, η σκηνοθεσία του Ντασέν θεωρήθηκε αξιομνημόνευτη, με τις πλάγιες κινήσεις της κάμερας στα ευρεία πλάνα του σινεμασκόπ.

Ο Ζιλ Ντασέν (1911-2008), σπουδαίος αμερικανο-εβραίος σκηνοθέτης, ξεκίνησε την καριέρα του στο Χόλιγουντ, με ταινίες φιλμ νουάρ. Αξιοσημείωτη, εκτός των άλλων για τα εξωτερικά της γυρίσματα, είναι η Γυμνή πόλη (1948). Την περίοδο του μακαρθισμού, οι αριστερές πολιτικές του πεποιθήσεις τον οδήγησαν στην Ευρώπη. Με τη γαλλική παραγωγή Ριφιφί (1954) κέρδισε το Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ των Καννών, όπου γνώρισε τη σύντροφό του στη ζωή και στην τέχνη Μελίνα Μερκούρη, και έκτοτε αγάπησε βαθιά την Ελλάδα. Μαζί γύρισαν εννέα ταινίες, μεταξύ των οποίων: Ποτέ την Κυριακή (1960), Φαίδρα (1962), Τοπκαπί (1964), Η δοκιμή (1972) και Κραυγή γυναικών (1974).