Με έναυσμα την Γκραντίβα (Gradiva) τ ου Βίλελμ Γιένσεν και το δ οκίμιο του Σίγκμουντ Φρόιντ για αυτή, καθώς και τις άδειες πλατείες του Τζιόρτζιο ντε Κίρικο (Giorgio de Chirico). Η ανοίκεια ατμόσφαιρα του καλοκαιρινού μεσημεριού στην Ερμούπολη. Η ταινία είναι μείξη μυθοπλασίας και τεκμηρίωσης, δοκιμίου και περφόρμανς. Αναπτύσσει τις θεματικές της Γκραντίβα, ενώ παράλληλα καταγράφει τη διαδικασία διδασκαλίας κινηματογράφου σε νεαρές και νεαρούς ηθοποιούς στο
πλαίσιο της Θερινής Ακαδημίας του Εθνικού Θεάτρου. Οι αφηγηματικές ενότητες της ταινίας είναι συγχρόνως ασκήσεις κινηματογραφικής υποκριτικής, αλλά και ζωντανές περφόρμανς που έλαβαν χώρα στον αστικό χώρο της Ερμούπολης, στη Σύρο, το καλοκαίρι του 2006.
Διαθέσιμο και για online προβολή από την Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου
Η Αντουανέττα Αγγελίδη (γεν.1950, 30 Απριλίου) είναι πρωτοπόρος του φεμινιστικού και avant-garde κινηματογράφου στην Ελλάδα, και εικαστικός. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, σκηνοθεσία και μοντάζ στο Institut des Hautes Etudes Cinématographiques (I.D.H.E.C.) στο Παρίσι, και θεωρία κινηματογράφου με τον Christian Metz. Το έργο της περιλαμβάνει τέσσερις μεγάλου μήκους ταινίες – Idées Fixes / Dies Irae (Παραλλαγές στο ίδιο θέμα, 1977), Τόπος (1985), Οι ώρες - Μια τετράγωνη ταινία (1995) και Κλέφτης ή η Πραγματικότητα (2001) –, καθώς και μικρού μήκους ταινίες και εικαστικές εγκαταστάσεις. Δουλειά της έχει προβληθεί σε διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ και σε μουσεία σύγχρονης τέχνης, αλλά και στις αίθουσες και στην εθνική τηλεόραση. Χρησιμοποιεί την ιστορία της τέχνης και τα όνειρά της ως πρώτη ύλη για τη δουλειά της, «απομακρυνόμενη από την πραγματικότητα για να πλησιάσ[ει] το Πραγματικό». Η αντιστροφή και η αντιπαράθεση των κωδίκων, καθώς και ο μηχανισμός του ονείρου και το ανοίκειο, αποτελούν κεντρικές δημιουργικές στρατηγικές της. Η περιπλοκότητα της κινηματογραφικής ετερογένειας και η αφηγηματική πολλαπλότητα των διαφορετικών φιλμικών στοιχείων χαρακτηρίζουν τη δουλειά της. Δίδαξε για χρόνια σκηνοθεσία στο Τμήμα Κινηματογράφου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης, καθώς και στα Πανεπιστήμια της Πάτρας, της Θεσσαλίας και του Αιγαίου. Μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου, και ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και του Women in Film and Television Greece. Τιμητικό αφιέρωμα στο έργο της συμπεριλήφθηκε στο 46ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, όπου και της απένειμαν τον Χρυσό Αλέξανδρο για τη συνολική της προσφορά στον κινηματογράφο. Τιμητικό αφιέρωμα στο έργο της συμπεριλήφθηκε επίσης στο Prismatic Ground Festival (2024) στα Anthology Film Archives στην Νέα Υόρκη, όπου της απένειμαν το Ground Glass Award για την εξαιρετική συνεισφορά της στο πεδίο των πειραματικών τεχνών. Ένας τόμος για το έργο της στα ελληνικά εκδόθηκε από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ενώ ο τόμος στα αγγλικά ReFocus: The Films of Antoinetta Angelidi εκδόθηκε στη σειρά ReFocus: The International Directors Series του Edinburgh University Press. Η μυστική εξομολόγηση για τη ζωή και το έργο της, Έμμονες ώρες στον τόπο της πραγματικότητας (2022), γυρίστηκε από την κόρη της Ρέα Βαλντέν.
