«Η Παρουσίαση… αναδεικνύει την παιχνιδιάρικη πλευρά του έργου του Γκοντάρ, το οποίο διαθέτει τόσο μεγάλη ακρίβεια, όσο και ακλόνητη ευελιξία, παραβαίνοντας διαρκώς τους κανόνες του. Ο Γκοντάρ συνδυάζει εικόνες όπως ένας επιστήμονας ή ένα παιδί σε ένα υποτυπώδες εργαστήριο: ένας εκτυπωτής, κόλλα, ψαλίδι, και μια ταινία γεννιέται. Τότε, το μόνο που μένει είναι να γυρίσεις τις σελίδες, μέχρι να θυμηθείς το παράθεμα του Αραγκόν στο Χαίρε, Σαράγεβο, που σου έρχεται στο μυαλό, όταν κοιτάς τις τελευταίες εικόνες του Γκοντάρ: “Όταν κλείσει το βιβλίο, δεν θα μετανιώσω για τίποτα. Έχω δει τόσο πολλούς ανθρώπους να ζουν τόσο άσχημα και τόσο πολλούς να πεθαίνουν τόσο καλά”». (Κορεντάν Λι)