Σύνοψη της υπόθεσης Πειραματική ταινία με μεικτές τεχνικές και θέμα τις περί του ανθρωπίνου σώματος αντιλήψεις. Αποτελείται από επτά μέρη και το κάθε ένα αφορά σε ένα διακριτό ιδεοπρότυπο του ανθρωπίνου σώματος, απ’ τις απαρχές του πολιτισμού ως τις μέρες μας. Το σώμα σαν δοξασία δεν είναι παρά το υλοποιημένο είδωλο κάθε πολιτισμού, και πάνω του θεμελιώνεται και ο ίδιος ο άνθρωπος. Ο ανθρωπομορφισμός που χαρακτηρίζει το σύνολο των αντιλήψεων, σε καθαρή ή λανθάνουσα μορφή, προέρχεται απ’ το γεγονός ότι το ανθρώπινο σώμα, ως πραγματικότητα, ιδέα και διατύπωση, αποτελεί την υπέρτατη αναφορά. Τα μέρη: 1) ΑΡΧΕΤΥΠΑ - ARCHETYPA Αναφέρεται στις πρωταρχικές διατυπώσεις του ανθρώπινου σώματος κατά το αρχικό στάδιο του πολιτισμού που χαρακτηρίζεται από τη συμβιωτική σχέση του ανθρώπου με το σύνολο του ζωϊκού βασιλείου. Οι παραστάσεις προέρχονται κατά κύριο λόγο από προϊστορικές βραχογραφίες, αλλά και νεότερες (χαραγμένες με πέτρινα εργαλεία), που βρίσκονται σε πολλά μέρη της γης και σε μεγάλες συγκεντρώσεις στη Ναμίμπια (Αφρική) και το όρος Βαλκαμόνικα (Ιταλία), αλλά και παντού αλλού, όπως και στην Ελλάδα φυσικά: Παγκαίον όρος, Εύβοια, Άσφενδος στα Σφακιά (τις χάραξαν οι Κύδωνες) κ.λπ. Οι περισσότερες παραστάσεις είναι αθησαύριστες. 2) ΤΟ ΑΠΩΛΕΣΜΕΝΟ ΣΩΜΑ – CORPUS PERDITUM Αφορά στην ιδεοληπτική, στερητική αντίληψη του σώματος που εισήγαγε o Χριστιανισμός, με βασικό χαρακτηριστικό την αναίρεση της σωματικότητάς του και την συνεπαγόμενη απώθησή του. «Στη σκέψη του σώματός μου ντρέπομαι», έλεγε ο Άγιος Αυγουστίνος (354 – 430) κι ο Peter Bruegel, ο πρεσβύτερος (1525 – 1569) απέδωσε με τρόπο εφιαλτικό το κολαστήριό του. 3) ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ– DE HUMANI CORPORIS FABRICA Η αναγεννησιακή αντίληψη, ότι κάθε φυσικό ον είναι ένας μηχανισμός αρθρωμένος από μέρη που έχουν ανταποκριτική σχέση μεταξύ τους και συντελούν στη λειτουργία του (ως μηχανισμού), υλοποιήθηκε με πληρότητα στο έργο του βέλγου ανατόμου Andrea Vesalius (1514 – 1564). Το έργο αυτό με τον χαρακτηριστικό τίτλο De Humani Corporis Fabrica, εικονογραφήθηκε υποδειγματικά με τη βοήθεια των μαθητών του Τιτσιάνο, Johann Stephan von Kalkar και Domenico Campagnola, και πρωτοεκδόθηκε στη Βασιλεία το 1543. 4) Η ΠΟΛΗ – URBS Αφορά στη σχέση του ανθρώπινου κορμιού με το εξολοκλήρου τεχνητό περιβάλλον της νεοτερικής (βιομηχανικής) πόλεως. Εδώ το ανθρώπινο σώμα είναι το στοιχείο ενός ευρύτερου μηχανισμού (της πόλης) και συστατικό μιας καινοφανούς ανθρωπομάζας που ο μεγάλος βέλγος (φλαμανδός) χαράκτης Frans Masereel (1889 – 1972) αποτύπωσε με τη νέα συνθήκη υπόστασης και λειτουργίας του ανθρωπίνου σώματος, σε πλήρη ανάπτυξη μέσα στο καθ’ ολοκληρία τεχνητό περιβάλλον του μητροπολιτικού άστεως. 5) ΙΚΑΡΙΚΟ ΕΝΥΠΝΙΟ – SOMNIUM ICARIUM Αφορά στη φαντασιωσική σχέση του σώματος ως προς τις δυνατότητες επέκτασής του. Πιο συγκεκριμένη αναφορά γίνεται στο μύθο του Ίκαρου, αλλά κάτω από το πρίσμα μιας άλλης εποχής (των αρχών του 20ού αιώνα), όπου το όνειρο του πετάγματος κατέστη πράγματι δυνατό με τη βοήθεια των μηχανών. Το οπτικό υλικό προέρχεται από βιομηχανικές γκραβούρες που έχουν συναρμοστεί σε ένα υπερεπίμηκες πανόραμα, το οποίο διατρέχει το μάτι χωρίς σταματημό (επί δώδεκα λεπτά). 6) ΑΙΜΑ - SANGUIS Η αόριστη αλλά ισχυρή μυθολογία του αίματος, αποδίδεται με τρόπο αφαιρετικό και ιδεογραφικό, προς την κατεύθυνση τού ότι το αίμα είναι ένα στοιχείο πέρα από τη σωματική ατομικότητα (ομαδικό), με δυνατότητα να ενώνει αλλά και να χωρίζει τα ανθρώπινα όντα. Το οπτικό υλικό προέρχεται από σχηματοποιήσεις και αναμορφοποιήσεις του δακτυλικού αποτυπώματος, και με πολλαπλή κινησιογραφία εκθέτει τους ανελισσόμενους κύκλους του αίματος στο διηνεκές. 7) ΑΚΤΙΝΟΓΡΑΦΙΑ - RADIOGRAPHIA Αφορά στη σύγχρονη τεχνική απεικόνισης του ανθρωπίνου σώματος, με τη μέθοδο των ακτινοβολούντων ραδιο-ισοτόπων. Στο μέρος αυτό είναι απόλυτα καθαρό το γεγονός, ότι κάθε απεικόνιση και διατύπωση (κατά συνέπεια και εκείνη του ανθρωπίνου σώματος) είναι άρρηκτα δεμένη με τη δοσμένη τεχνική δυνατότητα που αναλογεί σε κάθε συγκεκριμένη εποχή, και μέσω αυτής λαμβάνεται η προσδοκώμενη εικόνα (εν προκειμένω, για ιατρικο-διαγνωστικούς σκοπούς).