Στέλλα

Κατάλογος | Catalogue
movie poster
  • Πρωτότυπος Τίτλος Στέλλα
  • Έτος: 1955
  • Είδος: Μυθοπλασία
  • Σκηνοθεσία / Σενάριο: Μιχάλης Κακογιάννης (βασισμένο στο θεατρικό έργο "Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια" του Ιάκωβου Καμπανέλλη
  • Φωτογραφία: Κώστας Θεοδωρίδης
  • Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
  • Ηθοποιοί: Μελίνα Μερκούρη, Γιώργος Φούντας, Αλέκος Αλεξανδράκης, Χριστίνα Καλογερικού, Σοφία Βέμπο, Βούλα Ζουμπουλάκη, Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, Τασσώ Καββαδία, Νίτσα Παππά, Κώστας Κακκαβάς, Χρυσούλα Πατεράκη, Κωστής Πομώνης, Γιάννης Αλεξανδρίδης, Ελένη Χαλκούση, Γεράσιμος Μαλιωρής, Νότης Πιτσίλος
  • Παραγωγή: Μήλλας Φιλμ
  • Βραβεία: Βραβείο Χρυσής Σφαίρας Καλύτερης Ξένης Ταινίας, 1956
  • Διακρίσεις: Παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Καννών στις 21 Νοεμβρίου 1955
  • Χρώμα: Ασπρόμαυρη
  • Ήχος: Με Ήχο
  • Φορμάτ: Μη διαθέσιμη πληροφορία
Από Σαββάτο, 25 Ιουν 2022 21:00 έως Σαββάτο, 25 Ιουν 2022 22:30
σε ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ 48, 104 35, ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ, ΑΘΗΝΑ Κατηγορίες: Προβολές Ταινιοθήκης Ετικέτες: Εκδηλώσεις - Φεστιβάλ

Αγορά Εισιτηρίου

Σάββατο 25/06 στις 21:00 // Θερινός Κινηματογράφος Λαΐς

Η Στέλλα (Μελίνα Μερκούρη) είναι τραγουδίστρια στο νυχτερινό κέντρο Παράδεισος. Σχετίζεται με τον Αλέκο (Αλέκος Αλεξανδράκης), γόνο πλούσιας οικογένειας, αλλά αποφασίζει να θέσει τέρμα στον δεσμό τους, πριν επέλθει η φθορά. Ο Μίλτος (Γιώργος Φούντας), ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, την πολιορκεί. Η Στέλλα αρχικά τον αποφεύγει. Αργότερα θα υποκύψει στη γοητεία του. Όμως, θέτει τους δικούς της όρους, προκειμένου να συνεχιστεί η σχέση τους.

Διαβάζοντας το θεατρικό έργο του Καμπανέλλη «Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια», ο Κακογιάννης φαντάστηκε αμέσως μια νέα γυναίκα που επαναστατεί ενάντια στο περιβάλλον της και στην κοινωνία, μια γυναίκα που ζει ελεύθερα τη ζωή της και δεν δέχεται κανέναν δεσμό που να μην επιβάλλεται από την καρδιά και τη συνείδησή της. Μια γυναίκα που στον έρωτα ενεργεί σαν άντρας, παίρνοντας την ηδονή όπου τη βρίσκει και σταματώντας μία σχέση τη στιγμή που το ερωτικό αντικείμενο παύει να της αρέσει. Μια γυναίκα αρχέτυπο του σημερινού κινήματος για τη γυναικεία απελευθέρωση, μια γυναίκα που δεν πιστεύει ότι αναπόφευκτη κατάληξη του έρωτα είναι ο γάμος. Σύμφωνα με την Αγλαΐα Μητροπούλου, «από το ζενερίκ έχουμε την εντύπωση του καινούργιου. Ο Κακογιάννης αφήνει τον Τσαρούχη να δώσει τον τόνο στον περίγυρο και να διαλέξει τους τόπους για το γύρισμα. Η μουσική του νερού τότε σύνθετη Μάνου Χατζιδάκι συνεισφέρει γενναιόδωρα και προικίζει τις εικόνες με μια μουσική πλαστικότητα που ξυπνάει μνήμες, φλογερές σαν επιθυμίες. Στο Φεστιβάλ Καννών του 1955 μίλησαν για αποκάλυψη όσον αφορά την Μελίνα Μερκούρη, και αρχαία τραγωδία, όσον αφορά το τέλος της ταινίας, κυρίως όμως γνώρισαν την ορμητική, ειλικρινή και ανήσυχη φύση της σύγχρονης Ελλάδας».


Γραφεία

Κινηματογράφος

Member of

europa-cinemas-creative-europe