Ενότητα 2: Γαλλικές επιρροές στον ελληνικό κινηματογράφο

Ένα ντοκιμαντέρ πάνω στην ανεμελιά και τη μελαγχολία των λουτροπόλεων. Η ζωή στις λουτροπόλεις κυλάει αργά και με ρυθμούς που θυμίζουν άλλες δεκαετίες. Μέσα σε αυτή τη νωχελική ατμόσφαιρα, οι ηλικιωμένοι νιώθουν ελεύθεροι να κάνουν πράγματα που τους απαγορεύει ο κοινωνικός τους περίγυρος. Αντί για ανθρώπους τρίτης ηλικίας έχει κάποιος την εντύπωση ότι περιβάλλεται από εφήβους σε παιδική κατασκήνωση.

H Εύα Στεφανή (1964) είναι σκηνοθέτιδα ντοκιμαντέρ και συγγραφέας μικρής ποιητικής πρόζας, την οποία γράφει με εικόνες ή σε χαρτί. Διδάσκει θεωρία, ιστορία και πρακτική του κινηματογράφου στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστήμιου Αθηνών. Έχει γυρίσει περίπου τριάντα εθνογραφικά και πειραματικά ντοκιμαντέρ, από τα οποία αναφέρουμε ενδεικτικά τα εξής: Αθήναι (1995), Ακρόπολις (2001), Το Κουτί (2004), Τι ώρα είναι; (2007), Χειρόγραφο (2017), Μέρες και νύχτες της Δήμητρας Κ. (2021).