Η σκιά που ταλαντεύεται είναι ένα προσωπικό κινηματογραφικό δοκίμιο που περιλαμβάνει, σε voice-over, μια αποσπασματική συνομιλία μεταξύ της σκηνοθέτιδας και του πατέρα της, ενός φωτογράφου που κατέγραψε τον μαχητικό ακτιβισμό του κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Πινοσέτ στη Χιλή και τη μετέπειτα εξορία του σε όλη τη Λατινική Αμερική. Καθώς εξερευνά αυτές τις εικόνες, επανέρχεται επανειλημμένα στο αρχείο του, μετατρέποντας τη διαδικασία σε παιχνίδι. Προκύπτουν έτσι διάφορες μυθοπλαστικές αφηγήσεις, οι οποίες συνυφαίνονται περίπλοκα στην ιστορία και δημιουργούν προβληματισμούς σχετικά με την αντίσταση, τις επιπτώσεις του τραύματος και τη δυνατότητα που περιέχουν οι εικόνες για τη σύλληψη ενός διαφορετικού μέλλοντος. Η ταινία διερευνά τον τρόπο με τον οποίο το οικείο και πολιτικό περιεχόμενο των εικόνων μπορεί να ανοίξει χώρους για να προβληματιστούμε πάνω σε αυτές ως πράξεις αντίστασης, είτε επειδή δημιουργούνται παρά τη φρίκη του κόσμου που αποτυπώνουν είτε επειδή προσφέρουν ένα φανταστικό σημείο φυγής που μπορεί να μας απελευθερώσει. Το ντεμπούτο μεγάλου μήκους της σκηνοθέτιδας απέσπασε Ειδική Μνεία στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μασσαλίας.

Η Celeste Rojas Mugica (1987) είναι μια Χιλιανή-Αργεντινή εικαστικός, φωτογράφος και σκηνοθέτις με μεταπτυχιακό στη δημιουργία ταινιών από την Elías Querejeta Zine Eskola. Έχει εκθέσει τη δουλειά της στη Λατινική Αμερική, την Ευρώπη και την Ασία και έχει υποστηριχθεί από τα Hubert Bals Fund (Ολλανδία), FONDART (Χιλή), Audiovisual Fund (Χιλή), INCAA (Aργεντινή), μεταξύ άλλων. Έχει παρουσιάσει πρόσφατα τη δουλειά της σε εκθέσεις και φεστιβάλ όπως: FIDMarseille, Viennale, Ars Electronica, Les Rencontres d’ Arles, Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαν Σεμπαστιάν και άλλα. Την εκπροσωπεί η Rolf Art Gallery.