Η ιστορία του πιο αμφιλεγόμενου πολιτικού ηγέτη της Ελβετίας, και ταυτόχρονα, η συνάντηση πρόσωπο με πρόσωπο ενός κινηματογραφιστή κι ενός ανθρώπου της εξουσίας, σε διάστημα ενός χρόνου αποκλειστικών συνεντεύξεων και πρόσβασης στην προσωπική του ζωή.
Φθινόπωρο 2011. Ο Κρίστοφ Μπλόχερ διεξάγει προεκλογική εκστρατεία προκειμένου να εξασφαλίσει τη νίκη για την ακροδεξιά, εθνικιστική του παράταξη, το Ελβετικό Λαϊκό Κόμμα (SVP), το οποίο τελικά θα κερδίσει σχεδόν το 1/3 των ψηφοφόρων. Το αυτοκίνητό του, γίνεται ένα ιδανικό σημείο για τον σκηνοθέτη, το οποίο του δίνει την δυνατότητα να διηγηθεί την ιστορία εκ των έσω, σε πρώτο πρόσωπο. Καθ΄οδόν, ξεδιπλώνεται η ιστορία της ζωής του Μπλόχερ –οι θρίαμβοί του, οι μεθοδοί του, τα μυστικά του. Πώς κατάφερε ο γιος ενός φτωχού πάστορα να γίνει επιτυχημένος επιχειρηματίας με αμύθητη περιουσία, κι ένας από τους πιο ισχυρούς άντρες στην Ελβετία; Μια πολιτική παραβολή και αντανάκλαση μιας ολόκληρης χώρας, το ντοκιμαντέρ αυτό σκιαγραφεί το πορτραίτο ενός άνδρα, ο οποίος μεταμόρφωσε ριζικά την πολιτική στην Ελβετία. Επιπλέον, η ταινία καταγράφει το πνεύμα μιας περιόδου που, στην χτυπημένη από την Κρίση Ευρώπη, ο εθνικισμός βρίσκει πρόσφορο έδαφος.
Ζαν Στεφάν Μπρον
Ο Ζαν Στεφάν Μπρον είναι δημιουργός ντοκιμαντέρ, γεννημένος στη Λοζάνη το 1969. Οι ταινίες του έχουν αποσπάσει πολλές διακρίσεις στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες, μεταξύ αυτών και η ταινία του Connu de nos services (1997), η οποία αναφέρεται στο σκάνδαλο αρχείων που συνέταξε η Ελβετική Ομοσπονδιακή Αστυνομία. Η ταινία του Le Génie helvétique (Mais Im Bundeshuus) (2003), αποτέλεσε μία από τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες στην ιστορία του Ελβετικού κινηματογράφου, μαζί με την ταινία Η υπόθεση Μπλόχερ η οποία προβάλει την εικόνα του δεξιού και λαϊκιστή ηγέτη Κρίστοφ Μπλόχερ, προκαλώντας πολλές αντιδράσεις. Ο Ζαν Στεφάν Μπρον έχει αποκτήσει διεθνή αναγνώριση, και έχει τιμηθεί για δεύτερη φορά με το βραβείο Quartz Καλύτερου Ντοκιμαντέρ στο Swiss Film Award, για την ταινία του Κλίβελαντ εναντίον Γουόλ Στρητ (2010), που αναφέρεται στην κρίση των ενυπόθηκων δανείων υψηλού κινδύνου (subprime crisis), και έχει, επίσης, προβληθεί στο Φεστιβάλ των Καννών και προταθεί για βραβείο César. Η τελευταία του ταινία, The Paris Opera (2017), για τα παρασκήνια της Όπερας του Παρισιού, έχει λάβει διεθνή διανομή.