Το 11ο ΦΠΚΑ παρουσιάζει μια επιλογή από 18 ταινίες και ντοκιμαντέρ που αναδεικνύουν, από τη σκοπιά των μαύρων, ζητήματα φυλής και ρατσισμού -ζητήματα πάντοτε φλέγοντα για την Αμερική. Επιλέχθηκαν ταινίες, πρώτον, από την πρώιμη περίοδο, 1920-1940, και δεύτερον, ταινίες και ντοκιμαντέρ του ανεξάρτητου αφροαμερικανικού κινηματογράφου από την περίοδο 1960-1990.

Ενδεικτικά, η βωβή ταινία “Εντός των Πυλών”(1920) (με μεταγενέστερη μουσική επένδυση από τον πολιτικοποιημένο Dj Spooky), ήταν η απάντηση στον απροκάλυπτο ρατσισμό της εμβληματικής ταινίας “Η Γέννηση Ενός Έθνους” (1915) του Ντ. Γ. Γκρίφιθ, από τον σκηνοθέτη και παραγωγό Όσκαρ Μισό που θεωρείται “ο πατέρας του μαύρου κινηματογράφου”. Η ταινία “Το Αίμα του Ιησού” (1941) είναι ένα αριστούργημα για τον ρόλο της θρησκείας στην μαύρη κουλτούρα, του ηθοποιού/σκηνοθέτη Σπένσερ Γουίλιαμς, ο οποίος μαζί με τον Μισό κι άλλους, συνέβαλλαν στη διάδοση δημοφιλών μαύρων ταινιών στις τότε φυλετικά διαχωρισμένες κινηματογραφικές αίθουσες. Παραδόξως, αυτό το πρώτο ρεύμα δημοφιλούς αφροαμερικανικού κινηματογράφου ανακόπηκε από το κίνημα ενάντια στον φυλετικό διαχωρισμό και για την ενσωμάτωση, αφού το πολιτικώς ορθό και ολοένα πιο ακριβό Χόλιγουντ άρχισε να συμπεριλαμβάνει μαύρους χαρακτήρες στα λευκά φιλμ και οι πόροι της μαύρης κοινότητας εξαντλούνταν στους αγώνες για τα πολιτικά δικαιώματα.

Ωστόσο, τη δεκαετία του 1960, ο μαύρος κινηματογράφος εκφράστηκε ανεξάρτητα στα ντοκιμαντέρ της Μάντελιν Άντερσον, στους πειραματισμούς του Γουίλιαμ Γκριβς στο “Συμβιοψυχωταξίπλασμα: Λήψη Πρώτη” και στην κριτική οικειοποίηση του ύφους των ταινιών blaxploitation στην ταινία “Γκάντζα & Χες” του Μπιλ Γκαν. Από το κινηματογραφικό κίνημα “L.A. Rebellion”, τη δεκαετία του 1970, ξεχωρίζουν οι σκηνοθέτες, Τσαρλς Μπέρνετ με την ταινία “Σφαγέας Προβάτων”, ο Μπιλ Γούντμπερι με το “Ευλογημένες Καρδιές” και ο Λάρι Κλαρκ με το “Όπως Από Πάνω, Έτσι Κι Από Κάτω”, οι οποίες αντλούν έμπνευση από τις λεγόμενες “Ταραχές Γουάτς” του Λος Άντζελες. Τέλος, η διαθεματικότητα φυλής και σεξουαλικότητας εκφράστηκε στο επιδραστικό ντοκιμαντέρ του Μάρλον Ριγκς για τη μαύρη γκέι κουλτούρα “Όταν Λύνονται Οι Γλώσσες”.

Επιμέλεια, προγραμματισμός: Ιάκωβος Σκενδερίδης
Εισαγωγικό κείμενο: Ιουλία Μέρμηγκα