Η ενότητα “Μερικοί Το Προτιμούν Μικρό” είναι ένας χώρος για ανεξάρτητους σκηνοθέτες που επιλέγουν να εκφράσουν το συλλογισμό τους με πιο περιεκτικό τρόπο. Η φετινή επιλογή εστιάζει στη μνήμη και τη γλώσσα του αρχειακού υλικού, διαπιστώνοντας ότι η εικόνα πρέπει να προσπαθεί συνεχώς να κάνει περισσότερα από ό,τι η γλώσσα. Κάθε ταινία μαρτυρίας είναι μια πράξη μνήμης, όπου η εικόνα καταγράφει ό,τι δεν εκφράζουν οι λέξεις.
Το 1946, 8 μήνες μετά τον ατομικό βομβαρδισμό στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, ένα συνεργείο γύρισε ένα ντοκιμαντέρ στην Ιαπωνία. Οι μπομπίνες χαρακτηρίστηκαν άμεσα ως απόρρητες από τις αρχές των Η.Π.Α. Η Μιραμπέλ Φρεβίλ βρήκε την μπομπίνα με το νούμερο “11004” και αποφάσισε να μας αποκαλύψει ό,τι μας απέκρυψε η λογοκρισία. Συνδυάζοντας τεκμηρίωση και μυθοπλασία με εξαιρετικό τρόπο, η “Bella” της Θέλγιας Πετράκη, εξερευνά μια στιγμή στο χρόνο. Μια στιγμή αμέσως μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και ακριβώς πριν από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, όταν όλα άλλαζαν τόσο για τον κόσμο όσο και για τους χαρακτήρες. Στο “Μελάνι Στο Γάλα” του Γκέρνοτ Βίλαντ, η μνήμη της παιδικής ηλικίας δεν είναι πάντα ρεαλιστική, μπορεί να είναι ποιητική ή παράλογη, όπως το μελάνι που χύνεται μέσα στο γάλα. Τα παιδικά σχέδια, τα σχολικά τραύματα και οι εικόνες γυρισμένες σε φιλμ super 8 δημιουργούν έναν πολύπλοκο ιστό παιδικών αναμνήσεων. Ένα προσωπικό ταξίδι στο χρόνο προτείνεται, επίσης, στο “Ένα Φωτεινό, Καλοκαιρινό Ημερολόγιο” του Λέι Λέι, μια ταινία εμπνευσμένη από μία παλιά οικογενειακή φωτογραφία που ενεργοποιεί αναμνήσεις του παρελθόντος και ξεκινά ένα ταξίδι νοσταλγίας και μελαγχολίας. Στο “Ρούμπικον” του Μανουέλ Μούνιοθ, η μουσική μπόσα-νόβα και οι αναμνήσεις μιας γυναίκας που κολύμπησε ώσπου να φτάσει σε μια ανώνυμη ακτή, γίνονται η είσοδος σε μια άγνωστη χώρα της Νότιας Αμερικής. Η ταινία είναι ένα κινηματογραφικό ποίημα αβέβαιων μετακινήσεων στις αναχωρούσες ψυχές των ανθρώπων χωρίς διαβατήριο.Τέλος, το “Στα Βήματά Της” της Αναστασίας Κρατίδη, είναι μια ταινία κοινωνικού ρεαλισμού για την επανόρθωση της σχέσης μιας αποφυλακισμένης μητέρας με τον φυλακισμένο ανήλικο γιο της.
Επιμέλεια, προγραμματισμός: Νίνα Βελιγράδη, Μαρία Κομνηνού
Εισαγωγικό κείμενο: Νίνα Βελιγράδη
