Η βασική ιδέα του αφιερώματος είναι να αναδείξει τους δύο διαφορετικούς άξονες της παραγωγής του γάλλο-καναδού δημιουργού Ντενί Κοτέ. Για κάθε ταινία υψηλού προϋπολογισμού που σκηνοθετεί, δημιουργείται μια μικρή ημι-αυτοσχεδιαστική ταινία ή ντοκιμαντέρ.
Οι ταινίες “Η Βικ + Η Φλο Είδαν Μια Αρκούδα”, “Μπόρις Χωρίς Βεατρίκη και “Ανθολογία Μιας Πόλης Φάντασμα” είναι ταινίες υψηλού προϋπολογισμού, με εκτενή σενάρια και επαγγελματίες ηθοποιούς. Το “Γουίλκοξ” και τo ντοκιμαντέρ “Η Χαρά Των Ανθρώπινων Πόθων” για τη σχέση των ανθρώπων με τον εργασιακό μόχθο είναι χαμηλού προϋπολογισμού ταινίες, φτιαγμένες χωρίς πίεση και χωρίς λεπτομερή σενάρια. Μοιάζουν περισσότερο με “εξερευνήσεις”, όπου ο Κοτέ μοιάζει να “εκδικείται” την κινηματογραφική βιομηχανία και τους αμέτρητους κανόνες και προσδοκίες που θέτει στους κινηματογραφιστές.
Οι χαρακτήρες του Κοτέ κινούνται είτε στο περιθώριο της κοινωνίας, είτε είναι εγκλωβισμένοι στην κοινότητα ή και στους εαυτούς τους. Ως εκ τούτου, το έργο του Κοτέ θέτει ζητήματα διαφορετικότητας, ετερότητας και αποδοχής του Άλλου. Οι δύο πρώην φυλακισμένες στο “Η Βικ + Η Φλο Είδαν Μια Αρκούδα” αγωνίζονται να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους, μόνες τους, σε μια καλύβα στο δάσος. Οι βεβαιότητες και οι πεποιθήσεις του καλοβαλμένου Μπόρις στο “Μπόρις Χωρίς Βεατρίκη” κλονίζονται από την έλευση ενός μυστήριου ξένου. Οι 10 κύριοι χαρακτήρες μιας εσωστρεφούς κοινότητας σε μαρασμό στο “Ανθολογία Μιας Πόλης Φάντασμα” στοιχειώνονται από τραύματα του παρελθόντος και αδυνατούν να προσαρμοστούν. Ο μοναδικός χαρακτήρας του “Γουίλκοξ” μοιάζει να θέλει να φτιάξει τη δική του αποκλειστική ουτοπία.
Ο Κοτέ συνδυάζει μυθοπλασία και ντοκιμαντέρ με δεξιοτεχνικό τρόπο, οι ταινίες του κυρίως ρωτούν παρά απαντούν και απευθύνονται σε ενεργούς θεατές που καλούνται να καλύψουν οι ίδιοι τα κενά της αφήγησης.
Επιλογή ταινιών, προγραμματισμός, εισαγωγικό κείμενο: Νίνα Βελιγράδη
Δείτε τη συνέντευξη του Ντενί Κοτέ στη Νίνα Βελιγράδη, για το 11ο ΦΠΚΑ:
