"Τέσσερις νέοι προσπαθούν να καταλάβουν γιατί η φίλη τους, μια νεαρή γυναίκα, αυτοκτόνησε [...] Μια ταινία που αποτελείται από ασύνδετες σκηνές που υφαίνουν το παρελθόν με το παρόν. Ο τίτλος προέρχεται από ένα ποίημα του Στιούαρτ Πέρκοφ [...] Η ταινία ασχολείται με τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις αγωνίες της γενιάς μου, όταν έρχεται αντιμέτωπη με την ηθική σύγχυση των καιρών μας. Σχεδιασμένη ως μια επεισοδιακή, οριζόντια ταινία, δεν υπάρχει μια προφανής άμεση ιστορία που συνενώνεται από τη μία σκηνή στην επόμενη. Οι σκηνές λειτουργούν σαν κομμάτια ενός μεγαλύτερου, συγχρονισμένου, συναισθηματικού μωσαϊκού. Όπου ο άμεσος λόγος ή η άμεση εικόνα αποτυγχάνει –όταν φτάσουμε σε πιο ουσιαστικά πράγματα– η εμμεσότητα του ποιητή θα αδράξει την ουσία και την αλήθεια." (Γιόνας Μέκας)

Ο Γιόνας Μέκας (1922-2019) γεννήθηκε στη Λιθουανία και κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν, μαζί με τον αδελφό του Αντόλφας, αιχμάλωτος σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας. Στα τέλη της δεκαετίας του 1940 μετανάστευσε στη Νέα Υόρκη. Εκεί αναδείχτηκε σε εμβληματική φιγούρα του αμερικανικού πειραματικού κινηματογράφου και της αβάντ-γκαρντ σκηνής, κάνοντας κυρίως ημερολογιακές ταινίες αλλά και ιδρύοντας, περιοδικά, κολεκτίβες και αρχεία πειραματικών ταινιών. Ήταν ο πρώτος διευθυντής του περίφημου οργανισμού για τον πειραματικό κινηματογράφο Anthology Film Archives. Μέχρι το τέλος της ζωής του έγραφε ποίηση και εξέδιδε βιβλία για τον κινηματογράφο, έκανε ημερολογιακές ταινίες με φιλμ αλλά και με τα νέα ψηφιακά μέσα.