Ενότητα: Κυρίες, Στον Παράδεισο Τώρα
Η Ντενίς Μπαντού, μια ορφανή, φτάνει στο Παρίσι και ελπίζει να εργαστεί στο κατάστημα ρούχων του θείου της, ο οποίος αντιμετωπίζει πτώχευση λόγω του νέου γείτονά του, του γιγαντιαίου καταστήματος που ονομάζεται “Στον Παράδεισο Των Κυριών”. Λόγω της κακής κατάστασης του θείου της, υποβάλλει αίτηση για δουλειά εκεί και προσλαμβάνεται σε αυτόν τον ελκυστικό νέο κόσμο που έχει τους δικούς του κανόνες, μαθαίνοντας για το εμπόριο και για τις διαφορετικές πτυχές της ασχημοσύνης του. Ενώ παλεύει ενάντια στην παρενόχληση και την πατριαρχία, παραδόξως ερωτεύεται τον πιο ισχυρό άντρα: τον διευθυντή.
Ζουλιάν Ντουβιβιέ
Ο Ζυλιέν Ντουβιβιέ ήταν 33 ετών όταν γύρισε την ταινία “Στον Παράδεισο Των Γυναικών”. Εκείνη την εποχή, είχε ήδη σκηνοθετήσει περισσότερες από 20 ταινίες, μεταξύ των οποίων κάποιες πολύ γνωστές, όπως οι “L’Homme à l’Hispano”, "Le Tourbillon de Paris” και “Poil de Carotte”. Δημιούργησε μια σειρά σημαντικών ταινιών μετά την περίοδο του βωβού στη Γαλλία, όπως οι ταινίες “Πεπέ Λε Μόκο” και “La Fin du jour” [“To λυκόφως Της Δόξης”], αλλά και στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο, σε συνεργασία με κάποιους από τους πιο διάσημους ηθοποιούς. Ένα από τα κύρια ενδιαφέροντά του, ως σεναριογράφος, ήταν να περιγράψει τις μικρο-κοινωνίες και τον τρόπο με τον οποίο τα άτομα εξελίσσονται μέσα σε αυτές.
Για την ταινία
Ο Ντουβιβιέ επέλεξε να κινηματογραφήσει το ταχέως μεταβαλλόμενο Παρίσι της δεκαετίας του 1920, προκειμένου να εκφράσει το τότε σύγχρονο πλαίσιο, όπου η μηχανοποίηση εντατικοποιούσε την τροποποίηση των κοινωνικών σχέσεων και την ανάδυση του πολυαναμενόμενου καλύτερου κόσμου. Το μυθιστόρημα “Στον Παράδεισο Των Κυριών” γράφτηκε από τον Εμίλ Ζολά το 1883 κι είναι ο ενδέκατος τόμος στη σειρά Rougon-Macquart. Ο Zολά εμπνεύστηκε από τον Ογκούστ Εριό, συνιδρυτή των πολυκαταστημάτων Printemps du Louvre. Αυτή η ταινία, με τα εξπρεσιονιστικά σετ, παρέμεινε διάσημη για τις λήψεις που γυριστήκαν στο πολυκατάστημα Galeries Lafayette. Σε αντίθεση με αυτήν τη μεγαλοπρέπεια, ο αρχαίος κόσμος συρρικνωνόταν μέχρι την πλήρη εξαφάνισή του. Η επιρροή των γερμανικών και ρωσικών πρωτοποριών είναι ορατή στα οπτικά πειράματα και το ρυθμό της ταινίας, ενισχυμένη επίσης από την περίτεχνη μουσική επένδυση του Γκαμπριέλ Τιμποντό. Η Ντίτα Πάρλο ενσαρκώνει την αφέλεια, την ελευθερία και την ενδυνάμωση με ταλέντο, κι αργότερα θα βρεθεί σε πολλούς σπουδαίους ρόλους, ιδίως στη “Μεγάλη Χίμαιρα” του Ζαν Ρενουάρ, και στην "Αταλάντη” του Ζαν Βιγκό. Μια ηχητική εκδοχή της ταινίας διανεμήθηκε μόλις ένα έτος μετά την πρώτη βωβή προβολή το 1929, αλλά αυτή η εκδοχή έχει χαθεί.
- Σερζ Μπρομπέργκ (Lobster Films) και Σελίν Ρουιβό
* [Σ.τ.Ε.] Ενώ η ορθή μετάφραση του τίτλου της ταινίας είναι “Ο Παράδεισος των Κυριών”, διατηρούμε την απόδοση του τίτλου της πρώτης ελληνικής προβολής.
Παρακολουθήστε την ταινία online εδώ
