Δύο ηλικιωμένες κυρίες αριστοκρατικής καταγωγής ζουν απομονωνομένες σε μια μεγαλοπρεπή αλλά ημι-ερειπωμένη έπαυλη σε ένα μικρό γαλλικό χωριό. Όλη μέρα ακούν στο ραδιόφωνο τις καταστροφές και τους πολέμους που μαστίζουν τον έξω κόσμο. Αντιμετωπίζουν τον οικονομικό και κοινωνικό ξεπεσμό τους πουλώντας τις αντίκες του σπιτιού και αγνοώντας επιδεικτικά τις προτάσεις για πώληση της έπαυλης. Όταν μία από τις δύο πεθαίνει, μια κληρονόμος από τη Μόσχα, αετονύχηδες μεσίτες και ένας ιαπωνικός επενδυτικός όμιλος καταφθάνουν για να αξιοποιήσουν την περιουσία. Σε αυτήν τη γλυκόπικρη σάτιρα, ο Ιοσελιάνι καταπιάνεται με τον ξεπεσμό της αριστοκρατίας και την επέλαση της εποχής της απληστίας.

Οτάρ Ιοσελιάνι

Ο Οτάρ Ιοσελιάνι γεννήθηκε στην Τιφλίδα της Γεωργίας, όπου σπούδασε μουσική σύνθεση, διεύθυνση ορχήστρας και πιάνο. Το 1953 πήγε στη Μόσχα να σπουδάσει μαθηματικά, αλλά σε δύο χρόνια τα παράτησε και σπούδασε κινηματογράφο στην κρατική σχολή, όπου, μεταξύ άλλων, είχε δάσκαλο τον Αλεξάντερ Ντοβζένκο. Ενόσω ήταν φοιτητής, δούλεψε στη Τιφλίδα ως βοηθός σκηνοθέτη και μοντέρ ντοκιμαντέρ. Όταν η μεσαίου μήκους ταινία του “Απρίλης” (1961) δεν πήρε διανομή, εγκατέλειψε το σινεμά και μεταξύ 1963-65 δούλεψε πρώτα σαν ναύτης και μετά σαν βιομηχανικός εργάτης στη μεταλλουργία. Όταν και η ταινία του “Παστοράλε” (1976) είχε περιορισμένη διανομή, ο Ιοσελιάνι άρχισε να γίνεται σκεπτικός για την καλλιτεχνική ελευθερία στην πατρίδα του. Το 1984 μετακόμισε στη Γαλλία όπου σκηνοθέτησε τους “Ευνοούμενους Του Φεγγαριού” που κέρδισε το Ειδικό Βραβείο Των Κριτικών στο Φεστιβάλ της Βενετίας. Οι ταινίες του έχουν παρουσιαστεί σε μεγάλα διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ και έχουν αποσπάσει πολλές διακρίσεις.

Παρακολουθήστε την ταινία online εδώ