Ο νεαρός Γκία είναι τυμπανιστής στη συμφωνική ορχήστρα της Τiφλίδας και μένει σε ένα διαμέρισμα με τη μητέρα του. Ενάντια στη σοβιετική ηθική της αυτοπειθαρχίας και της αυστηρής οργάνωσης του χρόνου, ο Γκία είναι αργόσχολος και ανέμελος, περνάει άσκοπα και χαρούμενα τον χρόνο του, φλερτάροντας συνέχεια και καθυστερώντας πάντοτε στις πρόβες και στις παραστάσεις. Όλοι τον συμπαθούν, αλλά και όλοι ανησυχούν για την ανευθυνότητα και την επιπολαιότητά του... Η ταινία λογοκρίθηκε το 1971, όχι γιατί ήταν ευθέως πολιτικά αιχμηρή, αλλά γιατί σε αυτήν την ιλαροτραγωδία, όπως είχε επισημάνει ο Βασίλης Ραφαηλίδης, ο πρωταγωνιστής αψηφά τις αλλοτριωτικές έννοιες της οργάνωσης, της παραγωγικότητας, της μεθοδικότητας και της τάξης. Η ταινία προβλήθηκε στις Κάννες τρία χρόνια αργότερα, το 1974, ως δείγμα ανοχής του σοβιετικού καθεστώτος, κατακτώντας την ομόφωνη αποδοχή των κριτικών και κάνοντας γνωστό τον Ιοσελιάνι στο ευρύ κοινό.

Οτάρ Ιοσελιάνι

Ο Οτάρ Ιοσελιάνι γεννήθηκε στην Τιφλίδα της Γεωργίας, όπου σπούδασε μουσική σύνθεση, διεύθυνση ορχήστρας και πιάνο. Το 1953 πήγε στη Μόσχα να σπουδάσει μαθηματικά, αλλά σε δύο χρόνια τα παράτησε και σπούδασε κινηματογράφο στην κρατική σχολή, όπου, μεταξύ άλλων, είχε δάσκαλο τον Αλεξάντερ Ντοβζένκο. Ενόσω ήταν φοιτητής, δούλεψε στη Τιφλίδα ως βοηθός σκηνοθέτη και μοντέρ ντοκιμαντέρ. Όταν η μεσαίου μήκους ταινία του “Απρίλης” (1961) δεν πήρε διανομή, εγκατέλειψε το σινεμά και μεταξύ 1963-65 δούλεψε πρώτα σαν ναύτης και μετά σαν βιομηχανικός εργάτης στη μεταλλουργία. Όταν και η ταινία του “Παστοράλε” (1976) είχε περιορισμένη διανομή, ο Ιοσελιάνι άρχισε να γίνεται σκεπτικός για την καλλιτεχνική ελευθερία στην πατρίδα του. Το 1984 μετακόμισε στη Γαλλία όπου σκηνοθέτησε τους “Ευνοούμενους Του Φεγγαριού” που κέρδισε το Ειδικό Βραβείο Των Κριτικών στο Φεστιβάλ της Βενετίας. Οι ταινίες του έχουν παρουσιαστεί σε μεγάλα διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ και έχουν αποσπάσει πολλές διακρίσεις.

Παρακολουθήστε την ταινία online εδώ