Η σπουδαία χορογράφος Τρίσα Μπράουν, γνωστή για τους πειραματισμούς της που ανέδειξαν το απλό, καθημερινό σώμα, ένα σώμα “δημοκρατικό και ανυπάκουο”, χορεύει εδώ, κινούμενη γρήγορα σαν το νερό, μπροστά στον φακό της Μανγκόλτ, η οποία είχε μελετήσει ενδελεχώς τη χορογραφία της. Σύμφωνα με την Κριστίνα Κόλερ, η Μανγκόλτ, σε αντίθεση με τα τεχνάσματα στο μοντάζ της Μάγια Ντερέν, παρακολουθεί από κάπως μακριά, γοητευμένη και με ακρίβεια, την ανάπτυξη της κίνησης στο χώρο, εξασφαλίζοντας έτσι συνεχώς μια πλήρη εικόνα της χορεύτριας, αλλά και μια παράδοξη εγγύτητα μέσω της απόστασης. Η επιλογή της Μανγκόλτ να επαναλάβει το σόλο σε αργή ταχύτητα παραπέμπει στην αργή κίνηση στα πλάνα χορού στον βωβό κινηματογράφο, αλλά ουσιαστικά δίνει τη δυνατότητα, εν είδει μεγεθυντικού φακού, να δει κανείς τις λεπτομέρειες της χορογραφίας και ως εκ τούτου μια επαυξημένη και αμεσότερη θέαση.

H Μπαμπέτ Μανγκόλτ (1941) είναι γαλλο-αμερικανίδα σκηνοθέτις, διευθύντρια φωτογραφίας, φωτογράφος και καλλιτέχνις που ζει στη Νέα Υόρκη από το 1970. Συνεργάστηκε, μεταξύ άλλων, ως διευθύντρια φωτογραφίας με τη Σαντάλ Ακερμάν και την Ιβόν Ράινερ και σκηνοθέτησε επίσης σημαντικά πειραματικά ντοκιμαντέρ για την ίδια την πράξη του κοιτάγματος στην κινηματογραφική δημιουργία, για το αμερικανικό τοπίο, για τον σύγχρονο χορό και την τέχνη της περφόρμανς. Θεωρείται μία από τις πιο σημαντικές καλλιτέχνιδες της αμερικανικής πρωτοπορίας και σήμερα διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο στην Καλιφόρνια.

Φωτογραφίες: Water Motor, Trisha Brown ©1977 Babette Mangolte, all rights of reproduction reserved

Παρακολουθήστε τη ταινία online εδώ.