• Ελληνικός Τίτλος Σαντραπά
  • Αγγλικός Τίτλος Chantrapas
  • Πρωτότυπος Τίτλος შანტრაპა
  • Έτος: 2009
  • Είδος: Μυθοπλασία
  • Χώρα: Γαλλία, Γεωργία, Ουκρανία
  • Διάρκεια: 122'
  • Σκηνοθεσία / Σενάριο: Otar Iosseliani
  • Φωτογραφία: Lionel Cousin, Julie Grünebaum
  • Μοντάζ: Otar Iosseliani, Emmanuelle Legendre
  • Μουσική: Djardji Balantchivadze
  • Ήχος: Jérôme Thiault
  • Ηθοποιοί: Dato Tarielashvili, Tamuna Karumidze, Fanny Gonin, Givi Sarchimelidze, Pierre Etaix, Bulle Ogier, Bogdan Stupka, Lasha Shevardnadze
  • Παραγωγή: Pierre Grise Productions, Sanguko Films, Sota Cinema Group
  • Χρώμα: Έγχρωμη
  • Ήχος: Με Ήχο
  • Γλώσσα: Γαλλικά, Γεωργιανά
  • Φορμάτ: Μη διαθέσιμη πληροφορία
  • Υπότιτλοι: Ελληνικά
  • Προέλευση Κόπιας: Pastorale Productions, Hiventy

Ο Νικόλας, ένας νεαρός γεωργιανός κινηματογραφιστής, αντί να συμμορφωθεί με τις αλλαγές στην ταινία του που του προτείνουν οι υπεύθυνοι της λογοκρισίας, προτιμά να αυτοεξοριστεί και να περάσει λαθραία την ταινία του στη Γαλλία. Όμως και εκεί, οι κινηματογραφικοί παραγωγοί θα την πετσοκόψουν περιφρονητικά. Η προσέγγιση του Ιοσελιάνι είναι και εδώ ανεπιτήδευτη, με κωμικά και ειρωνικά στοιχεία και δεξιοτεχνικά επιλεγμένη ηχητική και μουσική επένδυση. Παρόλο που η ζωή του πρωταγωνιστή προσομοιάζει με τη ζωή του ίδιου του Ιοσελιάνι ως σκηνοθέτη, θα ήταν απλοϊκό να θεωρηθεί η ταινία απλώς αυτοβιογραφική. Είναι προφανές ότι ο σκηνοθέτης θέλει να εκφράσει ένα περισσότερο οικουμενικό νόημα για την επικινδυνότητα αλλά και τη σαγήνη της τέχνης, την καλλιτεχνική ακεραιότητα και την κινηματογραφική πρακτική, ενώ την ίδια στιγμή αυτοσαρκάζεται. Ως εκ τούτου, η επιλογή του ειρωνικού τίτλου “Σαντραπά” - μια ρωσοποιημένη γαλλική φράση που αυτολεξεί σημαίνει “αυτοί που δεν μπορούν να τραγουδήσουν” και που στην τρέχουσα χρήση της δηλώνει τους ανεπρόκοπους- αποσκοπεί να ενδυναμώσει τον πρωταγωνιστή του ως απροσάρμοστο.


Οτάρ Ιοσελιάνι

Ο Οτάρ Ιοσελιάνι γεννήθηκε στην Τιφλίδα της Γεωργίας, όπου σπούδασε μουσική σύνθεση, διεύθυνση ορχήστρας και πιάνο. Το 1953 πήγε στη Μόσχα να σπουδάσει μαθηματικά, αλλά σε δύο χρόνια τα παράτησε και σπούδασε κινηματογράφο στην κρατική σχολή, όπου, μεταξύ άλλων, είχε δάσκαλο τον Αλεξάντρ Ντοβζένκο. Ενόσω ήταν φοιτητής, δούλεψε στη Τιφλίδα ως βοηθός σκηνοθέτη και μοντέρ ντοκιμαντέρ. Όταν η μεσαίου μήκους ταινία του “Απρίλης” (1961) δεν πήρε διανομή, εγκατέλειψε το σινεμά και μεταξύ 1963-65 δούλεψε πρώτα σαν ναύτης και μετά σαν βιομηχανικός εργάτης στη μεταλλουργία. Όταν και η ταινία του “Παστοράλε” (1976) είχε περιορισμένη διανομή, ο Ιοσελιάνι άρχισε να γίνεται σκεπτικός για την καλλιτεχνική ελευθερία στην πατρίδα του. Το 1984 μετακόμισε στη Γαλλία όπου σκηνοθέτησε τους “Ευνοούμενους Του Φεγγαριού” που κέρδισε το Ειδικό Βραβείο Των Κριτικών στο Φεστιβάλ της Βενετίας. Οι ταινίες του έχουν παρουσιαστεί σε μεγάλα διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ και έχουν αποσπάσει πολλές διακρίσεις.

Παρακολουθήστε την ταινία online εδώ


Γραφεία

Κινηματογράφος

Member of

europa-cinemas-creative-europe