Ενότητα: Μεξικανικό “Νουάρ”

Οι καλεσμένοι μιας κοινωνικής μάζωξης σε μια πολυτελή βίλα, βρίσκονται παγιδευμένοι εντός του σπιτιού, περιορισμένοι από μια παράξενη αόρατη δύναμη. Οι μέρες περνούν και η στέρηση οδηγεί σε ένταση και βία, ανατρέποντας τον καθωσπρεπισμό τους. Ο Μπουνιουέλ καταφέρνει να μας συναρπάσει χρησιμοποιώντας ένα μόνο σκηνικό, έναν προνομιακό χώρο όπου παγιδεύονται οι ήρωες. Κι αν αυτό το σαλόνι μετατρέπεται ανεπαίσθητα σε φυλακή, η δεξίωση γίνεται σταδιακά μια αποτρόπαια αιωνιότητα, όπου οι συνήθεις διακυμάνσεις του χρόνου καταργούνται.

Λουίς Μπουνιουέλ
 
Ο ισπανός σκηνοθέτης και σεναριογράφος Λουίς Μπουνιουέλ, ο οποίος θεωρείται πρωτοπόρος του σουρεαλιστικού κινηματογράφου, με τις δύο ανατρεπτικές ταινίες του “Ο Ανδαλουσιανός Σκύλος” (1929) και “Χρυσή Εποχή” (1930), επέστρεψε για να κάνει κινηματογράφο στα πλούσια στούντιο του Μεξικού το 1950, μετά από 13 χρόνια απουσίας, όπου σκηνοθέτησε την ταινία “Λος Ολβιδάδος” (1950). Ήταν 63 ετών όταν έκανε τον “Εξολοθρευτή Άγγελο”, πριν επιστρέψει στη Γαλλία για να σκηνοθετήσει μερικά ακόμα αριστουργήματα. Τελείωσε την καριέρα του με το "Το Σκοτεινό Αντικείμενο του Πόθου" (1977).

Για την ταινία
 
Αρκετές ταινίες του Μπουνιουέλ έχουν ως πρωταρχική πηγή έμπνευσης την έκλαμψη μιας εικόνας ή την ανάμνηση ενός πίνακα. Σύμφωνα με τον γιο του, Χουάν, η ιδέα για τον “Εξολοθρευτή Άγγελο” προήλθε από τον περίφημο πίνακα “Η Σχεδία της Μέδουσας” του Ζερικό.  Αυτή η αναλογία μπορεί να εκπλήσσει στην αρχή, αλλά είναι απολύτως δικαιολογημένη καθώς εκτυλίσσονται οι σκηνές της ταινίας. Επειδή αυτή η μεξικανική κοινωνική ελίτ - αριστοκράτες και μεγαλοαστοί που κατέχουν εξουσία, αξιωματούχοι του δικαστικού σώματος και του στρατού- καταδικάζονται, μετά το δείπνο, να παραμείνουν στο ευρύχωρο σαλόνι, η κομψότητα των κοστουμιών και οι καλοί τους τρόποι σύντομα δίνουν τη θέση τους στη χυδαιότητα των αμφιέσεων και των συμπεριφορών τους. Η πείνα και η δίψα σταδιακά επικρατούν. Στο τέλος της πρώτης νύχτας, οι απόκληροι του Ζερικό σίγουρα θα αναγνώριζαν τους εαυτούς τους σε αυτούς τους αγχωμένους μεταμεσονύκτιους επισκέπτες. Ο Μπουνιουέλ είχε ισχυριστεί ότι στην οθόνη “ο χρόνος και ο χώρος γίνονται ευέλικτοι, συρρικνώνονται ή εκτείνονται χωρίς όρια. Η χρονολογική σειρά και οι σχετικές μετρήσεις της διάρκειας δεν αντιστοιχούν πλέον στην πραγματικότητα”.
 
- Μισέλ Εστέβ, “L’Ange exterminateur, le huit-clos de la condition humaine [ Ο Εξολοθρευτής Αγγελος, πίσω από κλειστές πόρτες της ανθρώπινης κατάστασης]”, Etudes cinématographiques, 1963.

Παρακολουθήστε την ταινία online εδώ