Οι ταινίες που προβάλλονται κινηματογραφήθηκαν από σημαντικές διευθύντριες φωτογραφίας του ελληνικού και του διεθνούς κινηματογράφου, ώστε να αναδειχθεί η συμβολή τους, όχι ακριβώς επειδή γεννήθηκαν γυναίκες, αλλά γιατί στον κινηματογραφικό χώρο, όπως άλλωστε και αλλού, το παιχνίδι εξακολουθεί να μην είναι ισότιμο. Επιπλέον, σήμερα που γνωρίζουμε ότι το φύλο είναι ρευστό, μπορούμε ενδεχομένως να αναρωτηθούμε εκ νέου τι μπορεί να σημαίνει το “γυναικείο βλέμμα”.

Η Μπαμπέτ Μανγκόλτ με την Σαντάλ Ακερμάν (Ζαν Ντιλμάν, 1975) δημιούργησαν μια εκδοχή του γυναικείου βλέμματος την εποχή των έντονων φεμινιστικών διεκδικήσεων. Εδώ προβάλλεται Το δωμάτιο (1972), η πρώτη πειραματική ταινία στην οποία συνεργάστηκαν και το ντοκιμαντέρ Νέα από το σπίτι (1976) με τις παράξενες εικόνες του Μανχάταν. Επίσης, προβάλλεται σε ελληνική πρεμιέρα, η ταινία Ζωές των περφόρμερς (1972) της σπουδαίας χορογράφου και σκηνοθέτη Ιβόν Ράινερ, με την οποία η Μανγκόλτ μοιραζόταν τις ίδιες φεμινιστικές και καλλιτεχνικές ευαισθησίες.

Η καταξιωμένη Ανιές Γκοντάρ έχει συνεργαστεί επανειλημμένα και στενά με τη σημαντική γαλλίδα σκηνοθέτη Κλερ Ντενί και έχει συμβάλει στο χαρακτηριστικό οπτικό ύφος των ταινιών της, όπου οι εικόνες έχουν από μόνες τους μια ποιητική αυταξία. Εδώ προβάλλονται οι βραβευμένες ταινίες Οι λεγεωνάριοι (1999), Οι μπάσταρδοι (2013) και Η λιακάδα μέσα μου (2017).

Η βραβευμένη Ντάρια Ντ’Αντόνιο, συνεργάτις του Πάολο Σορεντίνο (Το χέρι του Θεού, 2021) δηλώνει ερωτευμένη με τη δουλειά της: “είμαι ερωτευμένη με τις ιστορίες, τους ανθρώπους, τους τόπους, το διάβασμα και την παρατήρηση”. Προβάλλονται οι ταινίες, Βάλε κρέας πάνω σου (2019) της Μικέλα Οκιπίντι και Θυμάσαι; (2018) του Βαλέριο Μιέλι.

Για την Ολυμπία Μυτιληναίου η διεύθυνση φωτογραφίας δεν είναι απλώς επάγγελμα αλλά τρόπος ζωής. Μεταξύ άλλων, είναι συνεργάτις του Πάνου Χ. Κούτρα (Στρέλλα, 2009, Dodo, 2022). Προβάλλονται 7 μικρού μήκους ταινίες που έχει κινηματογραφήσει, καθώς κι η ταινία Ακόμα κρύβομαι για να καπνίσω (2016) της Ραϊάνα Ομπερμάγιερ.

Η Κατερίνα Μαραγκουδάκη έχει μακρά επαγγελματική εμπειρία και καταξίωση στον θεατρικό φωτισμό και στη διεύθυνση φωτογραφίας. Ήταν η πρώτη γυναίκα διευθύντρια φωτογραφίας που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για τη μεγάλου μήκους ταινία Πριν το τέλος του κόσμου του Παναγιώτη Μαρούλη το 1996. Προβάλλεται επίσης το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Πρέσπα-Σταγόνες υδάτινων κόσμων (2021) της Ανδρονίκης Χρηστάκη.

Τέλος, η Χριστίνα Μουμούρη, γνωστή για την ταινία Ζίζοτεκ (2019) του Βαρδή Μαρινάκη, κινηματογράφησε το βραβευμένο ντοκιμαντέρ για μια φαβέλα στο Ρίο ντε Τζανέιρο, Ευτυχισμένοι πρίγκιπες (2018) του Πάνου Δεληγιάννη.

Επιμέλεια: Ιουλία Μέρμηγκα, Νεφέλη Γκαμπάντ
Προγραμματισμός: Ιάκωβος Σκενδερίδης
Εισαγωγικό κείμενο: Ιουλία Μέρμηγκα

Ζωές των περφόρμερς

(Lives of performers)

ΜΠΑΜΠΕΤ ΜΑΝΓΚΟΛΤ / BABETTE MANGOLTE

Με το φακό των γυναικών

Γραφεία

Ταινιοθήκη

Χρήσιμοι Σύνδεσμοι

Ψηφιακή Συλλογή

Κινηματογράφος

Member of