Ο Μπρους Μπέιλι συνέλαβε την ταινία τη στιγμή της δολοφονίας του προέδρου Κένεντι. “ [...] πρόκειται για ένα ρέκβιεμ. [...] Είχα μόλις επιστρέψει από ένα μακρύ μοναχικό ταξίδι στον τόπο καταγωγής μου στις πολιτείες Ντακότα. Μια νύχτα έκατσα ξύπνιος και άκουσα όλα τα ρέκβιεμ που παιζόντουσαν στο ραδιόφωνο, ιδιαίτερα του Μότσαρτ. Ένας από τους πιο καλούς τρόπους ανταπόκρισης με τον κόσμο είναι μέσω της λύπης. [...] Η επιμνημόσυνη δέηση είναι ένας τρόπος να τιμάς τον θάνατο με χαρά. Ο ήρωας της ταινίας αποτίνει φόρο τιμής στους ιθαγενείς της Ντακότα, τους Ινδιάνους Σιου της Λακότα και στις άλλες φυλές. [...] Πρόκειται επίσης για απόδοση τιμής στον Ζαν Κοκτώ. Η ταινία είναι ένα τελετουργικό για ό,τι πέθανε και έφυγε από τον υστερικά υλιστικό και τεχνολογικά ανεγκέφαλο κόσμο μας."

Μπρους Μπέιλι

Ο Μπρους Μπέιλι, γεννημένος στο Αμπερντίν στη Νότια Ντακότα των Η.Π.Α. το 1931, υπηρέτησε στο ναυτικό κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Κορέας και σπούδασε κινηματογράφο στη Σχολή Τεχνικής του Φιλμ στο Λονδίνο. Μετακόμισε στο Σαν Φρανσίσκο τη δεκαετία του 1950 και έγινε ένας από τους πρωτοπόρους του πειραματικού Νέου Αμερικανικού Κινηματογράφου. Ίδρυσε την εταιρεία Κάνιον το 1961, ενώ το 1967 τη μετέτρεψε και σε εταιρεία διανομής, φέρνοντας στο φως αντεργκράουντ καλλιτέχνες της εποχής. Ίδρυσε επίσης, μαζί με τον συνάδελφο κινηματογραφιστή Τσικ Στραντ, την Ταινιοθήκη του Σαν Φρανσίσκο. Η ταινία του “Οδός Κάστρο” επιλέχθηκε το 1992 για συντήρηση στο Εθνικό Αποθετήριο Φιλμ των Η.Π.Α.

Παρακολουθήστε την ταινία online εδώ