Το 11ο ΦΠΚΑ, στη μνήμη του Μπρους Μπέιλι που πέθανε φέτος τον Απρίλιο, παρουσιάζει μια επιλογή 9 ταινιών από το πρωτοποριακό έργο του. Ο Μπέιλι υπήρξε μία από τις πιο σημαντικές φιγούρες της αμερικανικής αβάν-γκαρντ της Δυτικής Ακτής, τόσο λόγω των πειραματικών φιλμ του, όσο και λόγω του ρόλου του στη δημιουργία χώρων και μηχανισμών υποστήριξης και προβολής πειραματικών κινηματογραφιστών.
Ξεκινώντας, στην αρχή της δεκαετίας του 1960, με προβολές πάνω σε ένα σεντόνι στην αυλή του σπιτιού, ίδρυσε έπειτα την κοοπερατίβα Canyon Cinema και τη μη-κερδοσκοπική εταιρεία San Francisco Cinematheque. Όσον αφορά το έργο του, αν ισχύει αυτό που λέει ένας φιλόσοφος, ότι τα τοπία συνιστούν, κατά κάποιο τρόπο, τα πρόσωπα της γης, τότε τα κινηματογραφικά τοπία του Μπέιλι μας δείχνουν τα πρόσωπα της αμερικανικής γης αλλά και της λεηλασίας της. Είχε δηλώσει: “Υπήρχαν εποχές πίστης, όταν οι άνθρωποι έκαναν φυσικές συνδέσεις με τους τόπους που ζούσαν, τα φυτά που καλλιεργούσαν, το καύσιμο που χρησιμοποιούσαν για ζεστασιά, τα ζώα τους και τους προγόνους τους. Η δουλειά μου είναι να βρίσκω στην αμερικανική ζωή αυτές τις φυσικές και αρχαίες επαφές μέσω της τέχνης του κινηματογράφου!”
Παρατηρώντας για τρεις μέρες τα παιχνιδίσματα του φωτός, τα κινηματογράφησε στο φιλμ “Όλη Η Ζωή Μου”. Με την ανεπιτήδευτη επινοητικότητα και δεξιοτεχνία του στην επεξεργασία του φιλμ, δημιούργησε οράματα του αμερικανικού τοπίου και των προσώπων του στις ταινίες , “Κος Χαγιάσι”, “Εδώ Είμαι”, “Στον Πάρσιφαλ”, “Δέηση Για Τους Σιου Της Ντακότα”, “Βαλεντίν Των Βουνών”, καθώς και στην πιο γνωστή ταινία του “Οδός Κάστρο”. Θα ήταν παράλειψη να μην σημειωθεί η ευαισθησία του Μπέιλι για τους κοινωνικούς αγώνες στην Αμερική, η οποία, μαζί με τους κινηματογραφικούς οραματισμούς του αμερικανικού τοπίου, εκφράστηκε στην πειραματική ταινία επικαίρων “Τα Νέα #3 (Η Πορεία Ειρήνης)” και στην ταινία “Κιχώτης”.
Επιλογή ταινιών, προγραμματισμός: Ιάκωβος Σκενδερίδης
Εισαγωγικό κείμενο: Ιουλία Μέρμηγκα
